شرایط محیطی

اساس اصلی آزمون‌های شرایط محیطی ، قرار دادن محصولات در فشارهای محیطی بالا و ایجاد نقص است. طیف گسترده‌ای از نیروهایی که در طول آزمایش وجود دارد که به محصول خاص و استفاده مورد نظر آن بستگی دارد. کارشناسان آزمون، مواد مورد نظر را در اتاق‌های آزمایش شده کنترل محیط زیست قرار می‌دهند و سپس دما ، رطوبت و سایر نیروهای را به صورت مصنوعی تنظیم می‌کنند. این تغییرات پارامتر بالا و پایین می‌تواند باعث خرابی محصولات، مه و یا میعان شود، اجازه ورود آب و تخریب مواد ساختاری را فراهم کند.

دو نوع آزمایش محیطی وجود دارد که در هر دسته تحت عنوان شبیه‌سازی و تحریک قرار می‌گیرند.

شبیه‌سازی آزمون : اتاق‌های آزمایش محیط زیست به طور مصنوعی شرایطی را  که محصولات ممکن است منطقاً در محیط عملیاتی نهایی با آنها روبرو شوند، شبیه سازی یا تقلید می‌کنند.

تحریک تست : این روش یا روش تست یک قدم بالاتر از شبیه‌سازی روتین است. استرس‌های محیطی برای آشکارسازی نقاط ضعف محصول مطرح می‌شود. در مقابل، تحریک فشارهای بیش از حد مانند تسریع دما و رطوبت، توانایی یک محصول را در برابر عوامل محیطی فوق و فراتر از آنچه در خدمات خود می‌بینند، تأیید می‌کند.